Film, bir sahne oyunundan uyarlanarak beyazperdeye taşınmış. Ölüm Alfabesi’nin genel hikayesinde 2 arkadaşın ruh çağırma ortamı hazırlamaları ve sonrasında yaşananlar anlatılıyor. Sahnelerde günümüz gösterildiğinde Debbie’nin ruh çağırma tahtası olan ouija ile yakından ilgili olduğunu ve tuhaf bir şekilde öldüğünü görüyoruz. Arkadaşı Laine ise bu ölümü çözebilmek için ouija tahtasını kullanıyor ve kendi de dahil olmak üzere çevresindeki insanları tehlikeye sokuyor.
Bu filmde diğer birçok korku filmlerinde olduğu gibi klişeler gözleniyor. Ölüm, ses, siluetler ve korku filminde karşımıza çıkan birçok unsuru Ölüm Alfabesinde görüyoruz. Ama tüm bunlar diğer filmlere farkla daha başarılı bir şekilde kullanılmış. Özellikle açılış sahnesine bakacak olursak filmin devamını oldukça merak ettiriyor.
Biraz perili köşk biraz da geçmişe dayalı korku filmlerinden bir şeyler barındıran film, bazı sahnelerde korkutmak yerine güldürüyor. Özellikle oyunculara uygulanan plastik makyaj, bazı yerlerde abartı boyutuna kaçarken bazı sahnelerde ise yok denecek kadar az. Bir diğer göze batan nokta da oyunculukların havada kalması. Aslında bu karakterlerin derinine inilmemesinden kaynaklanıyor. Hal böyle olunca da oyuncular rolünün hakkını veremiyor.
İyi seyirler…
Bir cevap yazın